آیه 64 سوره غافر

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَراراً وَ السَّماءَ بِناءً وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ (64)

بعد از آن به افعال ديگر استدلال فرمايد به ربوبيت خود:

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ‌: خداى به حق آن ذاتى است كه گردانيد براى شما، الْأَرْضَ قَراراً: زمين را مستقرى كه آرام گيريد بر آن، وَ السَّماءَ بِناءً: و گردانيد آسمان را بناى برافراشته بر بالاى زمين، وَ صَوَّرَكُمْ‌: و تصوير فرمود و بنگاشت شما را، فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ‌: پس نيكو گردانيد صورتهاى شما را، چه صورت انسانى بهترين و بالاترين صور حيوانى است؛ به قدرت كامله شكل زيبا و قد رعنا از نطفه هويدا گردانيد.

دهد نطفه را صورتى چون پرى‌

كه كرده است بر آب صورت گرى‌

ابن عباس گويد كه حسن صورت عبارت است از انتصاب قامت و اكل طعام و تناول به دو دست، يا مراد تناسب اعضا و تهيأ آن براى مزاولت صنايع و

جلد 11 - صفحه 329

اكتساب كمالات‌ «1».

تفسير صافى- از حضرت صادق عليه السّلام مروى است: الصورة الانسانيه هى اكبر حجة اللّه على خلقه و هى الكتاب الذى كتبه بيده: صورت انسانى او بزرگترين حجت الهى است بر خلقش، و او است كتابى كه به قدرت خود نگاشته، آثار ربوبيت و قدرت سبحانى را هويدا است.

أ تزعم انك جرم صغير

و فيك انطوى العالم الاكبر

و داؤك منك فلا تشعر

دوائك فيك فلا تبصر

و انت الكتاب المبين الذى‌

باحرفه يظهر المظهر

وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ‌: و روزى داد شما را از طعامهاى پاكيزه و حلال، يعنى متميز ساخت روزى شما را كه انواع فواكه لذيذه و نباتات طيّبه است از روزى حيوانات.

تبصره:

مراد طيب حلال و روزى كه خدا مقرر فرموده حلال است نه حرام و بنده بسوء اختيار حرام را كسب نمايد و خود را محروم از حلال و مقاصه و موأخذه شود.

در كافى در ذيل حديثى از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله فرمايد: فان اللّه قسّم الارزاق بين خلقه حلالا و لم يقسّمها حراما فمن اتّقى اللّه و صبر أتاه رزقه من حلّه و من هتك حجاب ستر اللّه و أخذه من غير حلّه قصّ به من رزقه الحلال و حوسب عليه:

پس بتحقيق خداى تعالى تقسيم فرمود روزيها را ميان خلق حلال و تقسيم نفرموده از حرام، پس هر كه بپرهيزد خدا را و صبر نمايد، مى‌آيد روزى او از حلال؛ و هر كه هتك كند حجاب ستر الهى را و فرا گيرد از غير حلال، مقاصه شود به آن از روزى حلال و محاسبه شود بر آن‌ «2».

ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ‌: آنكه فاعل اين اشياء است خدائى است كه پروردگار شماست، فَتَبارَكَ اللَّهُ‌: پس بزرگوار و برتر باشد خدائى كه، رَبُّ الْعالَمِينَ‌:

«1» منهج الصادقين (چ 1333 تهران) ج 8 ص 157.

«2» بحار الانوار ج 5 ص 149- 148 روايت 13 بنقل از كافى.

جلد 11 - صفحه 330

پروردگار عالميان است از جن و انس و ملائكه و غير آن، زيرا ماسواى او مربوب و مفتقر بالذات، و در معرض زوال، لكن ذات سبحانى باقى و غنى على الاطلاق است.

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ (61) ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ (62) كَذلِكَ يُؤْفَكُ الَّذِينَ كانُوا بِآياتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (63) اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَراراً وَ السَّماءَ بِناءً وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ (64) هُوَ الْحَيُّ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ (65)

ترجمه‌

خدا است آنكه قرار داد براى شما شب را تا آرام گيريد در آن و روز را بينا كننده همانا خدا هر آينه صاحب تفضّل است بر مردم ولى بيشتر مردم شكر نميكنند

آنكس خدا است پروردگار شما آفريننده هر چيز نيست خدائى مگر او پس بكجا برگردانده مى‌شويد

همچنين برگردانده مى‌شوند آنانكه بودند چنانكه آيت‌هاى خدا را انكار مينمودند

خدا است آنكه قرار داد براى شما زمين را قرارگاه و آسمان را بناى بلندى و مصوّر نمود شما را پس نيكو كرد صورت‌هاى شما را و روزى داد شما را از پاكيزه‌ها آنكس خداى شما است پروردگار شما پس برتر و بالاتر است خدا پروردگار جهانيان‌

او است زنده نيست خدائى جز او پس بخوانيد او را با آنكه خالص كنندگان باشيد براى او دين را ستايش مر خدايرا است كه پروردگار جهانيان است.

تفسير

خداوند متعال شب را تاريك قرار داده براى آنكه بندگان در آن از كار بركنار شده آرام گيرند و آسايش نمايند و روز را روشن فرموده كه مردم بوسيله آن بينا شوند و حوائج خودشان را بسهولت انجام دهند و از ديدن جمال عالم بهره‌مند گردند اگر هميشه شب بود يا هميشه روز بود مفاسد زيادى داشت و مصالحى از دست ميرفت خداوند براى تفضّل بر بندگان آن دو را آفريده ولى بيشتر مردم متوجه نعمت‌هاى خدا نيستند و حكمت‌هاى آن را نميدانند و شكر گزارى نميكنند اين چنين خداوند قادر داراى فضل و احسانى پروردگار شما و آفريننده هر موجودى است خدائى جز او نيست پس چگونه شما از حق و حقيقت برگردانده مى‌شويد و بباطل رو ميآوريد پيشينيان شما هم كه از حق بباطل برگردانده ميشدند براى انكار دلائل توحيد همين طور بودند كه رؤساء و بزرگانشان باغراض شخصى آنها را گمراه نموده بودند خداوند زمين را قرارگاه شما قرار داد و آسمان را مانند سقف مرتفعى مبنى بر بالاى سر شما نمود و شما را در ارحام مادران مصوّر و نقش‌بندى فرمود و مزيّت داد شما را بر ساير حيوانات‌

جلد 4 صفحه 537

بزيبائى نقش صورت و استقامت قامت و قابليّت علم و صنعت كه با دست خود تمام ارزاق پاكيزه و لذيذ و نافع را ميخوريد و بميل خودتان آنها را باقسام مختلفه طبخ نموده و مناسب بامزاج و ملائم با ذائقه كرده تناول مينمائيد اين چنين خداوندى پروردگار شما است كه برتر و پر خير و بركت است و پروردگار تمام جهانيان است و همه محتاج بتربيت و نگهدارى اويند و در معرض زوال و او زنده و پاينده بذات و صفات خود است نيست خدا و معبود بحقى جز او پس بخوانيد او را بيگانگى و عبادت كنيد او را بدون شركت و دخالت غير و در مقام شكرگزارى بگوئيد الحمد للّه رب العالمين و قمى ره از امام سجاد عليه السّلام روايت نموده است كه هر كس بگويد لا اله الا اللّه بايد بگويد الحمد للّه رب العالمين چنانچه خداوند در اين آيه فرموده است.

اللّه‌ُ الَّذِي‌ جَعَل‌َ لَكُم‌ُ الأَرض‌َ قَراراً وَ السَّماءَ بِناءً وَ صَوَّرَكُم‌ فَأَحسَن‌َ صُوَرَكُم‌ وَ رَزَقَكُم‌ مِن‌َ الطَّيِّبات‌ِ ذلِكُم‌ُ اللّه‌ُ رَبُّكُم‌ فَتَبارَك‌َ اللّه‌ُ رَب‌ُّ العالَمِين‌َ (64)

خداوند خدائيست‌ ‌که‌ قرار داد زمين‌ ‌را‌ ‌از‌ ‌براي‌ ‌شما‌ ‌که‌ روي‌ ‌او‌ استقرار داشته‌ باشيد و آسمان‌ ‌را‌ بنا كرد ‌که‌ زير سايه ‌آن‌ باشيد و صورت‌ بندي‌ كرد ‌شما‌ ‌را‌ و نيكو كرد صورتهاي‌ ‌شما‌ ‌را‌ و روزي‌ داد ‌شما‌ ‌را‌ ‌از‌ طيّبات‌ و اشياء لذيذه‌، اينست‌ خدايي‌ ‌که‌ پروردگار ‌شما‌ ‌است‌ ‌پس‌ تبارك‌ و ‌تعالي‌ ‌است‌ خداوند پروردگار عالمين‌.

اللّه‌ُ الَّذِي‌ جَعَل‌َ لَكُم‌ُ الأَرض‌َ قَراراً ‌اگر‌ ‌اينکه‌ ربع‌ كره زمين‌ ‌از‌ آب‌ بيرون‌ نيامده‌ ‌بود‌ نه‌ انسان‌ و نه‌ حيوان‌ و نه‌ نبات‌ و نه‌ اشجار و حبوبي‌ ‌بود‌ ‌اينکه‌ نعمت‌ بزرگ‌ ‌را‌ خداوند بشما عنايت‌ فرمود ‌که‌ روي‌ ‌او‌ زندگاني‌ ‌شما‌ تأمين‌ شود.

وَ السَّماءَ بِناءً ‌اگر‌ ‌اينکه‌ كرات‌ جويّه‌ مثل‌ شمس‌ و قمر و ساير كواكب‌ نبود و اشراق‌ بزمين‌ نميكرد جنبنده‌اي‌ و روينده‌اي‌ ‌در‌ زمين‌ نميتوانست‌ زنده‌ ‌باشد‌ ‌ يا ‌ روئيده‌ شود.

وَ صَوَّرَكُم‌ ‌در‌ رحم‌ مادر ‌در‌ ظلمات‌ ثلاث‌ چنان‌ صورت‌بندي‌ كرد ‌شما‌ ‌را‌.

فَأَحسَن‌َ صُوَرَكُم‌ ‌از‌ چشم‌ و ابرو و بيني‌ و دهان‌ و دست‌ و پا تمام‌ زيبا و

جلد 15 - صفحه 395

مقبول‌ و دل‌ ربا قرار داد.

وَ رَزَقَكُم‌ مِن‌َ الطَّيِّبات‌ِ ‌از‌ لحوم‌ و فواكه‌ و حبوبات‌ و خضرويات‌.

ذلِكُم‌ُ اللّه‌ُ رَبُّكُم‌ ‌که‌ مربّي‌ ‌شما‌ ‌است‌ و ‌شما‌ ‌را‌ ببهترين‌ حالات‌ تربيت‌ فرمود.

فَتَبارَك‌َ اللّه‌ُ رَب‌ُّ العالَمِين‌َ عالم‌ عقول‌ و ارواح‌ و نفوس‌ و عالم‌ اجسام‌ و ‌غير‌ اينها آنچه‌ ‌ما سوي‌ اللّه‌ ‌است‌ ‌که‌ العالمين‌ شامل‌ تمام‌ مجرّدات‌ و مادّيات‌ ميشود.

]

(آیه 64)- این است پروردگار شما: قرآن همچنان بحث از مواهب بزرگ الهی و شمول آن نسبت به بندگان را ادامه می‌دهد، تا هم شناخت بیشتری به آنها عطا کند، و هم امید افزونتری تا در پرتو آن به مقام دعا برآیند و از اجابت برخوردار شوند.

می‌فرماید: «خداوند همان کسی است که زمین را برای شما جایگاه مطمئن و آرامی قرار داد» (اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ قَراراً).

هماهنگ با ساختمان روح و جسم انسان، دارای منابع گوناگون، مشتمل بر همه وسائل مورد نیاز انسان، بسیار گسترده و مباح و رایگان.

ج4، ص283

سپس می‌افزاید: «و آسمان را همچون سقفی» بالای سرتان قرار داد (وَ السَّماءَ بِناءً).

منظور از «آسمان» در اینجا بیشتر همان جوّ و هوای فشرده‌ای است که گرداگرد زمین را فراگرفته، و همچون خیمه‌ای بر تمام کره زمین کشیده شده است.

این خیمه بزرگ الهی هم از شدت تابش نور آفتاب می‌کاهد که اگر نبود اشعه آفتاب، و همچنین اشعه مرگبار کیهانی، موجود زنده‌ای را بر زمین نمی‌گذاشت، و به همین دلیل مسافران فضایی مجبورند دائما در برابر این پرتوها از لباسهای مخصوص سنگین و گران قیمتی استفاده کنند.

به علاوه این خیمه جلو سقوط سنگهای آسمانی را که پیوسته به کره زمین جذب می‌شوند می‌گیرد، و آنها را در نخستین برخورد به خاطر سرعت و فشاری که دارند آتش می‌زند تا خاکستر آنها آرام بر زمین بنشیند.

سپس از آیات آفاقی به آیات انفسی پرداخته، می‌گوید: «و او (کسی است که) شما را صورتگری کرد، و صورتتان را نیکو آفرید» (وَ صَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ).

قامتی موزون و راست، با صورتی زیبا و دلپذیر، در نهایت نظم استحکام و همین ساختمان ویژه به انسان امکان می‌دهد که به انواع کارها و صنایع ظریف یا سنگین دست زند، و با داشتن اعضای مختلف به راحتی زندگی کند و از مواهب حیات بهره گیرد.

و سر انجام در بیان چهارمین و آخرین نعمت از این سلسله، موضوع روزیهای پاکیزه را مطرح کرده، می‌فرماید: «و او شما را از طیبات روزی داد» (وَ رَزَقَکُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ).

«طیّبات» معنی بسیار گسترده‌ای دارد که هر چیز پاکیزه اعم از غذا، لباس، همسران، خانه‌ها، مرکبها، حتی سخنان پاکیزه را شامل می‌شود.

در پایان آیه بعد از بیان این چهار نعمت بزرگ- که نیمی از آن به آسمان و زمین بر می‌گردد، و نیمی از آن به انسانها- می‌فرماید: «این است خداوند پروردگار شما» (ذلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ).

ج4، ص284

و چون چنین است «جاوید و پر برکت است خداوندی که پروردگار عالمیان است» (فَتَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِینَ).